Stel jouw grenzen en pluk het geluk

Ben jij ook iemand die niemand wil kwetsen?

En heb jij ook het gevoel dat mensen over je heen lopen, te weinig respect voor jou hebben en jouw grenzen overtreden?

Je bent niet de enige. Velen van ons zijn bang om grenzen aan te geven. Want grenzen herkennen en grenzen aangeven, dat zorgt eigenlijk altijd voor problemen.

En zolang jij die problemen niet in de ogen kijkt,  zit jij en jij alleen met de gebakken peren. 

Grenzen herkennen en grenzen aangeven 

Beiden zorgen eigenlijk altijd voor problemen 

Problemen? 

Als jij je grenzen niet aangeeft, dan zorgt dat voor innerlijk drama, voor jou 

Het blijft knagen, je voelt je een mislukkeling, je zit constant met frustratie. Innerlijk. Maar je blijft wel verdragen dat een ander je grenzen niet respecteert. Door niet aan te geven wat je wel en niet wil, geef je je eigen geluk op voor een ander die jou niet respecteert. Je durft of kan je grenzen niet stellen, ook al weet je dat die ander jouw inzet niet verdient. En weet je ook dat jij er niet beter van wordt.

Als jij je grenzen wel aangeeft, dan geeft dat vaak problemen voor de omgeving 

Natuurlijk wil de ander niet dat jij verandert. Natuurlijk hebben de kinderen liever dat ze langer mogen slapen terwijl jij hun boterhammen staat te smeren. Natuurlijk hebben je collega’s liever dat je al het werk blijft op je nek halen en hebben jouw zussen liever dat jij altijd klaar staat voor mama. Ze zijn het zo gewoon en het komt iedereen goed uit dat jij je grenzen NIET stelt.

En natuurlijk zullen ze eens lachten: ‘Een assertiviteitscursusje gevolgd?’ ‘Jij bent veranderd hoor’. ‘Zeg mogen we niet meer lachen?’

Als jij verandert, verandert die omgeving mee. Maar dat kan in de eerste plaats op een niet zo plezante manier voor jou zijn. Want net daarom heb jij jarenlang je eigen grenzen niet laten gelden, niet laten respecteren en zelf niet gerespecteerd. OMDAT JE GEEN RUZIE wou krijgen. Omdat je schrik had dat men jou dan niet meer graag zou zien.

Als je heel lang de rust opzocht en over je eigen grenzen over ging, verloochende jij jezelf .Want grenzen stellen is het fundament om ECHT jezelf  te  zijn.

Als jij je grenzen stelt, schat je jezelf naar waarde

Ook jij hoopte dat een ander zou inzien dat het voor jou wel eens te veel werd. Niet dus.

Enkel als je zelf je grenzen aangeeft, zeg je tegen de ander dat ze jou moeten respecteren. Want geen grenzen stellen heeft tot gevolgd dat anderen er constant over gaan. En mensen doen dat niet uit kwade wil. Als er geen grenzen zijn, weet je gewoon niet waar je moet stoppen. 

Succesvolle mensen geven hun grenzen aan. Jij wil toch ook ergens succesvol in zijn? Jij met al je talenten? 

Geen grenzen stellen is je eigen energie weg geven

Bekeek je het als eens op die manier?

Heb ik gelijk? Je gaf je grens onvoldoende aan. Jij bent de enige die ’s avonds thuis nog aan het werk is. Krijg je daar energie van? Ook al doe je dat werk heel graag. Ergens hoop je dat ze je dankbaar zullen zijn, zoek je een beloning en blijf je piekeren. En piekeren, dat is een enorm energielek.

Door grenzen te stellen, hou je meer energie over voor jezelf. Door over je grenzen te gaan, geef je gewoon je energie weg. En je energie weggeven aan anderen, daarmee communiceer je eigenlijk dat je zelf niet zo belangrijk bent.

Ben je er nog niet aan toe om je eigen grenzen te stellen?

Doe het dan voor je kinderen. Je doet nu al zoveel voor hen. Ga je hen leren dat ze later de slaaf van hun eigen kinderen moeten zijn? Van hun werkgever? Wil je dat later voor je kinderen? Neen, je beloont hen niet door alles in hun plaats te doen. Je beloont hen door ze in hun kracht te zetten en het goede voorbeeld te geven. Want NEEN zeggen tegen anderen, je grenzen aangeven, is eigenlijk JA zeggen tegen jezelf. Voel je grenzen, communiceer ze. 

Waarom is grenzen stellen ZO belangrijk? 

Meer verbinding 

We hebben allerlei relaties en mensen kunnen pas gelukkig zijn als ze in verbinding met anderen leven. Als iemand jou een vraag stelt, heb je bij elke vraag de keuze om ja of neen te zeggen. Als je ja zegt terwijl je eigenlijk neen wil zeggen, zet je jezelf buiten spel. Dan laat je jezelf een stuk misbruiken. En dat is eigenlijk en uiteindelijk jouw verantwoordelijkheid. De ander liet jou een keuze die jij niet aannam. JA zeggen, terwijl je eigenlijk NEEN wou zeggen, zorgt er niet alleen voor dat je wantrouwen krijgt en opzichte van een ander, maar ook ten opzichte van jezelf.

Je bent niet machteloos. Je draagt zelf alle verantwoordelijkheid. En weet dat de sterkte die je van binnen voelt, wel, die straal je uit. De zwakte die je van binnen voelt, ook.  

Minder pleasen

Pleasen is eigenlijk een verdedigingssysteem. We willen bij de anderen horen en we hebben angst voor afwijzing. Het horen bij een groep was toen we een baby waren levensnoodzakelijk. Nu je ouder bent, kan je alleen verder. Tenzij je onvoldoende basisveiligheid en belemmerende overtuigingen hebt. Dan wil je geen risico lopen om uit de groep gestoten te worden. Dat alles gebeurt vooral in je onderbewustzijn. 

Daarom is het zo belangrijk om een kind te leren dat het ook NEEN mag zeggen. Ja, ouders, jullie willen soms zo graag dat het kind JA zegt op jouw vragen en dat het niet lastig doet. 

‘Zeg, het was al zo een zware dag voor mama, wees eens lief voor mij en doe dat nu eens zonder morren…’. 

Wat leer je dit kind? Je leert dat liefde voorwaardelijk is. Je leert dat pleasen, liegen, werkt. 

In het belang van het kind, is het nodig om een kind, hoe klein ook, in de juiste opvoedkundige context te leren luisteren naar het eigen lichaam en gevoel. En kinderen weten heel goed wat ze willen, en kunnen ook zeggen wat ze willen en waarom. Ga ten minste in gesprek en wees waakzaam zodat we van onze kinderen geen pleasende popjes maken die alles doen om gezien en graag gezien te worden.  Als de intenties van kinderen puur zijn, moeten we daar zeker rekening mee houden.

Dommer en eenzamer dan een ander?

Mensen die hun grenzen niet stellen en zich daardoor een stuk misbruikt voelen, gaan de schuld bij zichzelf leggen. Ze zoeken minder contact met anderen en voelen zich daardoor eenzaam of ze voelen zich dommer dan de anderen. En dat klopt al helemaal niet. Pak die oorzaak aan, geef je grenzen aan. Want grenzen niet durven stellen, komt voort vanuit verlatingsangst en angst voor afwijzing. 

Mensen die hun grenzen niet kunnen aangeven focussen vooral op het verschil tussen de mensen. Mensen die in een gezonde verbinding staan met zichzelf en met anderen, zoeken naar gelijkenissen tussen mensen. Ze willen en zullen er gemakkelijker bij horen want door telkens naar de verschillen te zoeken, wijs je eigenlijk jezelf af. Je voelt je constant anders dan de anderen en meer nog, je gaat je ook constant aanpassen aan de situatie. Het gevolg is dat je niet meer authentiek bent en je ook geen mensen gaat aantrekken die bij de authentieke jij horen.

Alles begint bij jezelf. Bij je grenzen stellen en bij je authentieke jij te vrijwaren van doemdenken.

Alles begint bij jezelf, kom dicht bij jezelf 

Je grenzen stellen begint bij heel dicht bij jezelf te komen. Door zelf in rust te zijn, ga je voelen waar je grenzen liggen en kan je ze leren aangeven op een rustige manier.

Ben je over je eigen energiegrens gegaan? Nam je niet voldoende rust? 

Dan geef je, eigenlijk veel te laat, je grenzen aan door boos te worden, kwaad te zijn, ziek te worden, weg te lopen … En dan breng jij mensen ook in verwarring. Ze zullen inspelen op je boosheid en verwardheid maar niet op de grens die jij nu aangeeft. Mensen aanvaarden (op de duur) dat jij je grenzen aangeeft en ze zullen jou daarvoor respecteren. Vertrouw daar op. Je grenzen aangeven zal je leven veranderen. Ten goede.

Constant doen wat een ander van je vraagt, levert geen dankbaarheid maar frustratie op. 

Wijs jij nog met de vinger naar de ander? 

Denk jij op dit moment nog constant dat de ander over jouw grenzen gaat? En verwijt je dat die ander? Eigenlijk klopt dat niet. Je krijgt in je leven altijd wat je uitstraalt, wat je gewend bent of wat voor jou vertrouwd voelt.

We krijgen pas drama in ons leven als we weg gaan van onze authentieke zelf. Grenzen stellen is authentiek zijn. Is jezelf waarderen, is jezelf respecteren. Is je eigen energie bewaren en koesteren. En daar ben jij zelf verantwoordelijk voor.

Door ja te zeggen als je eigenlijk neen wil zeggen, krijg je ook wat je niet wil. Want dan straal je uit wat je niet wil.  

Gaan ze op de duur niet voelen wat mijn grenzen zijn? 

NEEN. Je zou zo graag willen dat mensen jouw grenzen kunnen aanvoelen, zodat jij ze niet meer hoeft aan te geven. Maar zo werkt het helaas niet. Mensen kunnen geen gedachten lezen. Door te blijven hopen op iets dat niet zal komen, geraak je verbitterd en dan ga je ruzie maken met mensen die over jouw grenzen gaan. Of je gaat anderen mijden. En daardoor ga je je steeds eenzamer voelen. Het voelt als jij tegen de wereld vol mensen die niet te vertrouwen zijn. 

Als je een wereld wil, waar mensen sociaal zijn en elkaar helpen, wees dan gewoon eerlijk en geef aan wat jij wil. Dan weet de ander hoe hij voor jou kan zorgen, waar je plezier aan beleeft. In een wereld van verbinding, kunnen we enkel zorg dragen voor elkaar als we gewoon eerlijk zijn. En als je eerlijk bent, zonder de angst voor verlies, afwijzing of drama, trek je ook de mensen aan die het goed met jou voorhebben.

Je straalt het uit!

Ken jij in jouw omgeving mensen met een heerlijke uitstaling? En zijn dat niet toevallig de mensen die hun grenzen durven en kunnen stellen?

Beperkende overtuigingen

Je grenzen niet durven stellen heeft vaak te maken met beperkende overtuigingen. Overtuigingen die ooit in ons onderbewustzijn binnendrongen maar nu waarschijnlijk niet meer van toepassing zijn.  Die overtuigingen zijn NU de reden waarom je over je grenzen laat gaan.

Mogelijke beperkende overtuigingen

1. Als ik hulp vraag ben ik zwak.
2. Als ik het niet kan ben ik dom.
3. Ik mag anderen niet tot last zijn.
4. Mensen zien mij niet graag als ik tegenspreek. 

Je bent volwassen en wil zo behandeld worden.

Dus, het is boeiend en vooral interessant om te ontdekken welke overtuigingen achter je gedrag zitten en vooral of ze jou nu nog dienen.

En als ze jou niet meer dienen, vervang ze.

Zie mij graag, het verhaal van Zoë.

Ze had zeer strenge ouders die geen neen duldden en ook geen uitleg gaven in het waarom van hun eisen. Ze wist dat ze maar beter kon toegeven aan de verwachtingen van haar ouders omdat, indien niet, al haar vrijheden afgenomen werden. En net als elk kind, had ze behoefte aan liefde en goedkeuring van haar ouders die, vanuit hun eigen verleden, geen liefde of goedkeuring konden geven. Elke keer ze tegen haar zin iets deed, of haar best deed om haar ouders te pleasen, had ze het onbewuste verlangen ‘Zie mij graag’. 

Dat patroon speelde ook later in haar vriendenkring, in haar relaties en in de werksituaties waar ze terecht kwam. Ze durfde haar grenzen niet aangeven en werkte heel hard om het anderen naar hun zin te maken. Tot een oudere collega haar aansprak en zei: ’Jij doet heel veel voor anderen maar ze gaan jou daar NOOIT liever voor zien’. 

Deze kwam aan. Ze bleef die waarheid voor zichzelf HERHALEN maar ze wist vooral niet hoe zij haar grenzen moest stellen. Ze was afgedreven van haar authentieke zelf.

Toen kreeg ze een burn-out. En chronische vermoeidheid. Ze zat in  vastgeroeste, onbewuste patronen, tot ze lid werd van PRANA hoorde over de onbewuste overtuigingen die achter haar gedrag zaten. Tot ze het mechanisme begreep. Tot ze begreep dat ze terug moest voelen wat haar eigen verwachtingen waren en waar haar grenzen lagen. 

Misschien is dit verhaal ook jouw verhaal. We kunnen ons leven enkel leven als we duidelijk aangeven waar de grenzen van ons authentieke zelf liggen. Als we terug weten wat we echt willen, als we onze energie laten stromen door voor onszelf op te komen.

Zoë werkte aan de volgende overtuigingen 

1. Ik mag voelen en zijn wie ik ben.
2. Ik kan van mezelf houden.
3. Ik ben goed zoals ik ben en ik hou van mijn authentieke zelf.
4. Door mijn grenzen aan te geven, respecteer ik ook de grenzen van een ander.
5. Mensen houden van mensen die hun grenzen aangeven.
6. Je kan je pas verbinden met een ander als je goed verbonden bent met jezelf.
7. Mijn ouders deden wat ze konden.
8. Ik trek mensen aan die mijn grenzen respecteren.
9. Mensen zijn te vertrouwen. 

En het lukt haar. Nog elke dag is ze alert, werkt ze aan beperkende overtuigingen en voelt ze de liefde voor zichzelf. Nu is ze gelukkig, zonder constant als een hondje achter mensen aan te lopen. Ze houdt van zichzelf. En anderen respecteren haar en haar grenzen. 

Hoe begin je er aan? 

De eerste voorwaarde om te weten waar je grenzen liggen is voelen. Hoe voel jij je als je een ja of een neen zegt? Spreek je dan vanuit jouw verlangen of verlang je iets van de ander?

Ga verschillende keren per dag na of jij je grens over gaat en reflecteer bij jezelf.   

Rust je op tijd? 

Neem je een koffiepauze? 

Neem je voldoende tijd om te eten? 

Zonder je je af voor een powernap of een korte meditatie?

Ga je bij jezelf te rade vooraleer je ‘ja’ zegt? 

Stel jij voldoende en eerlijk je grenzen als je een taak aanneemt? 

Heb je vandaag jouw sterkte willen bewijzen door een extra opdracht aan te nemen? 

Neem je tijd voor een ademhalingsoefening of en powernap?  

Stel je jezelf de vraag hoe het NU ECHT gaat met jou?  

Kom dus heel dicht en rustig bij jezelf. Je eigen grenzen respecteren, vraagt van jou bewustwording. En die vind je niet in de drukte van elke dag. Neem tijd voor jezelf. En pak die beperkende overtuigingen aan.

Als je weet hoe je overtuigingen kan aanpakken kan je nu aan de slag.

Zo niet, help ik je graag en wil je graag laten zien hoe je je krachtige beperkende overtuigingen zelf kan aanpakken. 

1. Schrijf je in voor het gratis online webinar via Prana.be/overtuigingen .
   Vul je naam en e-mailadres in en je krijgt een uitnodiging.
2. Download het gratis e-book.
3. Beluister de podcast ‘de kracht van overtuigingen’ om je te laten inspireren tot het vinden van jouw beperkende overtuigingen. Je vindt deze podcast in spotify, Apple podcast, google podcast, podcastaddict en op onze website: https://prana.be/podcast.